2012 Indie / Rock / Alternative Top 40 Albüm Part 3

10. Grizzly Bear - Shields

Aslında bu sefer albüm bazında uzun bir süre içine girilmesine izin vermeyen zor bir deneyim vaad ediyor "ayılar". Elbette Yet Again gibi güzelliğiyle son yılların en mahveden şarkılarından birini, Half Gate, Gun-Shy, Sleeping Ute gibi müptela şarkılar bayrak sallıyor ama kendisini ne kadar uzun dinletir, aratır bilinmez. Yine duygusal sebeplerden ve Yet Again'in başlıca sebep olma potansiyelinden ötürü tapten'e giriyor bir şekilde.

9. Antony and the Johnsons - Cut the World

Antony bu dünyanın başına gelmiş geçmiş en iyi şey olabilir, iddiaysa iddia. Bu yaz Harbiye'deki konserinde söylediği şeyler üzerine nasıl daha onu evrenin başbakanı seçmiyoruz, akıl almıyor (paradoks). Gerçi adam iktidar olgusuyla çakışırken öyle bir durumda ona epey kötülük yapmış olurduk sanıyorum. "World is feminine" temalı konuşmasıyla yerden yere çarpması bir tarafa, konseri "vurulduk ey halkım" ile açması başlı başına "korkunçtu". Albümün açtığı yaraları, eski şarkıların yeniden orkestral düzenlenmiş versiyonları derken yeni yeni sardığım şu günlerd... Yoo gerçi, niye sarmak? Albüm onlar orada kalsın, onlar oradalıklarıyla güzel diyor. 

Fotoğraf bu yazki konserden, oturduğum yerden.

   

Başyapıt Cut the World şarkısının Willem Dafoe'nun oynadığı omfg klip:

                       

8. Fanfarlo - Rooms Filled with Light

Bir diğer kaymak albümümüz. Albümde kullanılmamış enstruman yok zannediyorum ki. Trompetlerden saksafonlara, piyanodan yaylılara; elektronikten dream-pop'a, her şey var. Sabaha karşı bir şey için oturmak zorunda kalmışsanız yahut öylesine uyku tutmamışsa, asap bozukluğunu silip süpürüyor anında; o sırada uyuyan herkes çok şey kaçırıyor zira. Masal gibi Tunguska şahsi favorim, ama öyle bir albüm ki, herkese birer-ikişer favori çıkar illa. 

7. Lana Del Rey - Born To Die (The Paradise Edition)

İlk hali Born To Die, tarihin en "boş yok" albümlerinden biriyken şimdi bir de başımıza Cennet Versiyonu çıkardılar. İki discten oluşuyor, ilk disc ilk çıkanın aynısı; ikinci de tamamen yeni 5-6 şarkıdan oluşuyor. Ki o da 1-2 dinleyişte kendisini satıyor. Efendim, kadın hakkındaki düşüncelerimi Top 100 listemdeki Summertime Sadness birinciliğinde dillendirmiştim. Başından beri takip edenlere temcit pilavı olmasın o yüzden. Sadece aşırı seviyor ve ailecek destekliyoruz diyelim.

6. Band of Horses - Mirage Rock

Hiç mi hayalkırıklığına uğratılmaz? Bir tane de mi adam-sen-de albümü yapılmaz? Uğratmıyorlar, yapmıyorlar. Knock Knock başta olmak üzere, bir Eray Harikalar Diyarında albümü olmuş. Ellerinizden öpüyorum atların efendileri.

5. Regina Spektor - What We Saw from the Cheap Seats

Adaya düşsem yanıma alacağım üç şeyden biri bu kadın. Albümün en sevdiğim şarkısı Don't Leave Me (Ne Me Quitte Pas), aynı zamanda birçok albümün de en iyi şarkısı olabilme "imkansızlığını" taşıyor. Yani, böylesi genel ve basit bir dert ancak bu kadar neşeli, smart-ass ama bir o kadar hüzünlü ve kapsayıcı anlatılabilirdi. Tam da bir terk edilişimin üzerine çıkmasıyla ise seneye damgasını daha o vakitler vurdu. Albümün tamamı film olsa sinemada gidilir, resim olsa sergide gezilir, adanın kendisi olsa düşülür. 

4. Air - Le Voyage dans La Lune

Aşağıda albümden paylaştığım şarkıyı kesin surette dinlemenizi tavsiye ediyorum. Böylelikle bir şarkının insanı Ay'a kadar götürüp getirebilme kapasitesine tanık olacağınıza söz veriyorum. İsmini ve cismini Melies'nin aynı isimli filminden alan albümün tamamı uzay boşluğunda salınırken "Armstrong'un ezan sesi duyması gibi" duyulabilecek gerçeklikte. Yarı masal yarı bilimkurgu. Toplamlarıysa leziz Parade, Seven Stars, Astronomic Club, Lava, Moon Fever ve dahası...

Bu yıl üçüncülük ile ikinciliği ikişer albüm paylaşmaktadır. Deal with it :(

3. The Maccabees - Given to the Wild

Bunlar suya götürür susuz getirir, ya da buna yakın bir laf vardı, o. Bu albüm hakkında ne kadar çok şey söylersem o kadar çok paranoya yapacağım okudu-okumadı davasına. Gerek görmüyor, mümkünse en azından sizi gerçek olamayacak kadar güzel Feel to Follow ile başbaşa bırakıyorum.

3. Sigur Rós - Valtari

∞

                              Sigur Rós: Varúð from Sigur Rós Valtari Mystery Films on Vimeo.

2. Sufjan Stevens - Silver & Gold: Songs For Christmas

Albüm çok yeni olmasına ve Christmas konsepti taşımasına rağmen bir şekilde o cümbüşüyle anında çarptı, evde ateşli çember içinden aslan falan attırdı. Tek kelimeyle, bayıldım!

2. Leonard Cohen - Old Ideas

Albüm ismiyle müstesna, eskilerden ninniler akışıyla giden, beş çayı modunda tınlayan, her anıyla olgunlaştıran, geçmişe ve geleceğe dair sorgulatan, içi seni dışı beni yakan harikulade bir Leonard Amca denemesi. Helali hoş olsun.

1. Red Hot Chili Peppers - I'm With You

In RHCP we trust... Santral'daki konserinde 1. kategoride ekrandan izleyen ilk insanoğlu olmamıza rağmen, hayatımda gittiğim en kepaze organizasyon olmasına da rağmen, şaka maka yıllarca her sene beklemekten rengimizin attığı, ha geldi ha gelecekler diyerek yaşlandığımız ve el nihayet kavuştuğumuz minyatür allahlar süper eğlendirmişlerdi. Albüm ise her şarkısıyla ayrı bir gökten inme. "Çocuklarım gibi sevdiğim" ve ayıramadığım 14 şarkıdan illa ki yaz boyu göbek attığım Did I Let You Know'a biraz torpil geçeceğim. Kazananımız olan bu gruba aşağıdaki can sıkıntısı ürünü olan "Eray'ın RHCP ile imtihanı" adlı enstalasyonu armağan ediyorum.

Not: Görüyorum ki Sonic Youth, Porcupine Tree gibi aşklarım da yeni albüm çıkarıyorlar yakında. Listeyi biraz erken yapmamdan kelli artık onları ya ayrı incelerim ya da seneyeki listenin sonuna eklerim. O halde tekrar görüşmek üzere müzik dostları.

40-30 / Part 1 http://saykedelikdusler.blogspot.com/2012/11/2012-indie-rock-alternative-top-40.html
29-11 / Part 2 http://saykedelikdusler.blogspot.com/2012/11/2012-indie-rock-alternative-top-40_12.html
Yılın En İyi 100 Şarkısı http://saykedelikdusler.blogspot.com/2012/11/yln-en-iyi-100-sarks.html

2012 Indie / Rock / Alternative Top 40 Albüm - Part 2

29. Jens Lekman - I Know What Love Isn't

Yılın belki de en soft, sempatik albümü. Ne zaman sinir harbine dönsem açarım ve 90 derecede beyazlarla yıkanmış gibi olup çıkarım. Aslında birkaç yıl öncesinin Paolo Nutini vakası gibi tanımlasam abartmış olmam. Candy ayarında birkaç şarkı var bu albümde de. Ve genel olarak, gündoğumu ve günbatımı şarkıları... Erica Amerika bu dünyadan değil.

28. Soundgarden - King Animal

Chris Cornell'in hiç eskimeyen ve yaşlanmayan karakteristik sesi yine 13 şarkılık albümü başlı başına iyi yapmaya yetiyor. Sıkmayan, her şarkıda biraz daha genleşen bir albüm olmuş King Animal. Been Away Too Long, Eyelids Mouth, Worse Dreams gibi hitler de varken barlarda yıllarca çalınmaya müsait birçok şarkı mevcut. Bu sefer ağır rotasyon bass kullanılan albüm, yılın şüphesiz en -yeni- kulak pası gidericilerinden.

27. Chairlift - Something

Kadın-erkek düetli birliktelikler son yıllarda çok iyi sonuçlar veriyor. Princess Chelsea, Mates of State, The xx, Belle and Sebastian, Jenny and Johnny gibi uzattıkça uzatılabilir. Chairlift henüz bu saydıklarımın etkisinde değiller ama bu albüm ileride çok iyi işler yapacaklarının teminatı niteliğinde. Tam bir yaz albümü olarak çeşitli ev içmelerine hatrı sayılır sponsorluğu olmuş, oldurmuştur. Guilty as Charged favorim.

26. Metric - Synthetica

Elektronikle ağlatmak marifet olsa gerek. Harika liriklerle ekolu elektronik sound birleşince ortaya bu muhteşem albüm çıkmış. En iyi 100 şarkı listemde albümden Artificial Nocturne 100. sırada bulunsa da Dreams So Real, Breathing Underwater gibi yatakta yuvarlanmalık, dağda bayırda koşmalık duygu bütünlüklü şarkılar daha ağır basıyor sanırım bende. Yılın en koleksiyona değer albümlerinden kesinlikle.

25. Sharon van Etten - Tramp

Geçtiğimiz haftalarda İstanbul'a gelip beni çatım çatım çatlatmış bu güzide kadının albümü, tam da efsunlu gece yarılarında büyülenmek için birebir. Hatta net bir ifadeyle bulutlara gidiş-dönüş bileti. Serpents radyolarda çalsın etsin ama ondan çok daha yürek dağlayan, içe sızan, içte büyüyüp yücelen şarkılar var. Şu listede mutlak surette edinilmesi, döndürdükçe keşfedilesi albümlerden. Yine de fazla kişisel olduğunu, herkesin beğenmeyebileceği ihtimalini hatırtlatmakta fayda var.

24. Gazpacho - March of Ghosts

Gazpacho'yu ilk 2007 çıkışlı Night albümüyle tanımıştım. İçinde boğaz kenarında rakıyla da gidecek, karlı bir günde cam önünde sıcak şarapla da gidecek şarkılar barındırması bakımından son derece eklektik bir toplamaydı. İnanılmaz keman soloları, ritm kullanımı ve doğu-batı karması entrumanlarıyla bir gruptan bekleyebileceğim her şeyi sunuyordu. Bu yılın sonlarına doğru çıkan bu albüm de yine zihin açıcı, yürek tırpanlayıcı, yol güzelleştirici.

23. Kaiser Chiefs - Start the Revolution Without Me

On the Run ile çıkmayı tercih etmişler bu albümde ama Heard it Break, Things Change, When All is Quiet gibi şahane rock/elektronik şarkılar ortalama bir kulaklığı bile boost yapmaya yetiyor. Bu grubun sound'unu hep Kasabian ile benzeştiririm ama Kasabian çok daha aşmış yutmuş bir albüm çıkarmıştı geçen yıl. Yine de ona çok yaklaşan, mükellef bir dinlence olmuş.

22. The Raveonettes - Into the Night

2007'den beri takip ettiğim bu en anlamlı gürültücüler, bir süre sonra baş ağrıtmaya yeltense de yalnızca 5 şarkılık yaptıkları bu albümleri ilk kez rahatsız etmedi. Dahası, sevdirdi, eşlik ettirdi, mutlu hissettirdi. Albümle aynı adı taşıyan şarkıları birkaç gün dinlemezsem özlediğim, sevgili gibi yatıp kalktığım, zihinde bir sürü film sahnesi çektiğim favorim oldu. Güzel olduğu kadar ukala, leziz olduğu kadar progresif bir albüm kısaca.

21. Jack White - Blunderbuss

Ne yalan söyleyeyim, bu herifi pek sevmiyorum. Kardeşiyle yaptığı işleri lise yıllarında severdik ederdik de, hep onları aşamayan sakillikte tınlamaya başladı bana. Ama bu sefer ikna olmakla kalmayıp, albümü 8. kezler çevirirken buldum kendimi. Love Interruption, Freedom at 21 gibi fecaat huzur enjekte eden iki single barındıran bir albümden bahsediyoruz en kötü ihtimalle. Sözün özü, hadi yine iyisin Jack.

20. The Killers - Battle Born

Ne desem az; The Killers şu jenerasyonun en sağlam gruplarından. Deliler gibi beklediğim bu albümden umduğumun kat be kat iyisini buldum diyebilirim. Neredeyse boş yok. Runaways gibi birkaç şarkı resmen Depeche Mode'lara, A-ha'lara, Deep Purple'lara saygı duruşu niteliğinde. Favorimse, 100'lük listemde de olan, Deadlines and Commitments. Iskalamayınız.

19. Green Day - ¡Uno! / ¡Dos! / ¡Tré! 

                                                   

Keşke tüm müzik sektörü bu adamları örnek alsa, bir çıktı mı tir çıksa, beş-on tane discle çıksa; bir dahakine kadar bir boy büyük alınıp seneye tekrar giyilebilse. Resmen manifesto kılıklı bu üç disc, her biri birbirinden "fena" şarkılardan oluşuyor. Oh Love, Amy en-en'lerim şimdilik, ama albümün ömrü uzun. Tak çıkar, sıkıl özle, tak çıkar. Uno. Dos. Tre. 1. 2. 3. Başka söze de lüzum yok.

18. Bat For Lashes - The Haunted Man

En sevdiğim üç-beş kadın vokalden biri olabilir. Hassas vurgularıyla, okşayan gırtlağıyla, dalgalanıp da durulan sample'larıyla kulaklara bir lütuf resmen. Lakin... Bu albümü çok da beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Tekrar tekrar döndürülecek şarkı çok az. Narrative bir şarkı, yakalayıp götüren bir nakarat falan neredeyse yok. Sadece, çıkış şarkısı da olan All Your Gold'u saymak çok acı. Listedeki işi de tamamen duygusal sanıyorum. Yine de sevenleri olarak çoktan hatmettiğimizi düşünüyorum, çıkışının (ya da nete düşüşünün) 1. ayında.

17. The Twilight Sad - No One Can Ever Know

Bu sene beni en etkileyen erkek vokal diyebilirim çok rahatlıkla. Yalnız albümün tamamen nasıl bir anınıza denk gelmesiyle de epey alakalı bir beğeni durumu var ortada. Çünkü itici ve agresif sularda epey gezinen bir tempo sözkonusu. Geçen haftalardaki Babylon konserine gidemedim, ama ihya olup çıkanlar kadar sesi düzgün alamayanları ve sövenleri de okudum. Her halükarda bu albüm canlı dinlenecek kadar trans haletiyesinde. Sick resmen hayvan gibi güzel!

16. Patti Smith - Banga

Bir diğer "herkese göre değil" albümü daha. Tam da Çoluk Çocuk'u okurken çıkagelen Banga günlerce başımı döndürdü ve kesinlikle daha çok dinlenmeyi hakediyor. Yalnız şu var ki, odanızda yazarken, sudoku çözerken, tırnak keserken falan dinleyebileceğiniz bir albüm. Köşeyi dönünce neyle karşılaşılacağı belli olmayan, hafif tekinsiz, hafif saykedelik, bütünüyle alternatif, dahası "bu mal bir harika dostum" refakatçisi de olabilir. Canına sağlık Patti, Patti'miz. Ayağınızın alışması bağlamında April Fool'dan başlayın derim.

15. Yasemin Mori - Deli Bando

Tek konuşma organı müziği olan Yasemin hanımkızımızın dertleri bu sefer çok daha karanlık, isyankar ve sürreal. İlk albümün zamansızlığı (bir ömürlük oluşu) üzerine eylülümüzü kurtaran, düzenlemeleri ve albüm dizaynı bakımından da ayakta selam durduğum Deli Bando'nun özgün bir kafası var. Hala da itebilmiş, kaçırtabilmiş değil. Albüm adını taşıyan şarkıdan Geronimo'ya kadar, zihnin karanlık köşelerinde volta attıran "budur" bir yerli albüm netice olarak.

14. Brian Eno - Lux

Hayal dünyasıyla işi olmayanlar, her biri yaklaşık 20'şer dakika olan 4 şarkılık Lux'dan uzak dursun, net. Evet bu kadar. Ah, c'est exectiment pour moi.

13. Mumford & Sons - Babel

Mahalleye taverna gelmiş grubu olan bu cicişlere, bastıkları her notaya aşığım. Country'nin bokunu çıkardıkları da olmuyor değil ama böyle country'e geberebilirim. Babel isimli ilk şarkıdan sonuncuya, ilk albümü katlayarak coşturayazan, ağlata-da-yazan bir "siz türkler ne der" dumurluğu. 

12. Jason Mraz - Love is a Four Letter Word

Eğlenilecek değil, evlenilecek adam olan Jason'ımızın bu dumanı üstünde halen tüten albümü yeri geliyor tımarhanelik raddede köynürterek ağlatıyor, yeri geliyor oturmaya mı geldik diyor. Living in the Moment ile "hayat sevince güzel ayşecik'i" olmuşken bir bakıyorsunuz I Won't Give Up ile "neşeli günler adile naşit'i" oluyorsunuz. Aslında tam bir pop albümü sınıfına uyuyor ama ona bakacak olursak bu adamını müziğini hiçbir sınıfa sokmamamız, darlamamamız, sınırlamamamız gerekiyor. Yıl bitmeden edinin, 1 saat içinde tüm duygu çeşitlerinin adamı olun.

11. Placebo - B3

Bir zamanlar dini inancım olan bu adamlar yılın en güzel sürprizlerinden birini yaparak çıkardıkları bu 5 şarkılık EP, albümün tamamına kadar ağza bal çalıyor alasından. Bir önceki albümleriyle aram iyi olmadığından ve yaşlandıklarını düşündüğümden hiç umudum yoktu ama gün gibi doğdu bu ara hayatıma "all in one" şahanesi B3. O zaman size biricik The Extra'dan şu mısralarla veda ediyorum şimdilik: 

If I am an extra in the film of my own life

Then who the hell is the director

If I am an extra in the film of my own life

Then would someone please turn of the camera’s

Listenin 10-1 kısmı çok yakında yine bu kanalda müzik dostları. Hatta kalın...

Yılın En İyi 100 Şarkısı

2012'ye veda ederken, içinde olduğumuz süreçte yeni şarkılar çıkaduruyor olsun, bir yerde pause'a basıp olan kadarıyla konuşmak gerekiyordu. Mesela Skunk Anansie, Amy Mcdonald, The Shins, I Am Kloot gibilerinin yenilerini henüz yeni ve birer kez dinlemiş olduğumdan liste değerlendirmesine alamadım. Geçen sene de koca ibarelerle belirttiğim bir durum olarak, listedeki bazı şarkılar 2011 çıkışlı albümlerin bu sene single olarak çıkarılmaları, klibinin çekilmesi, youtube'a konma vb durumlarını esas almış oldum. Ya da tüm olayı 2011'de bitmiş, bu seneyle hiçbir ilişiği kalmamış bazı albüm şarkılarına da karşı koyamayıp yeni keşif bahanesiyle koymak durumunda kaldım. Ki bunlar hiçbirimizin -başka 2012 şarkısının yerini kapması bağlamında- pişman olacağı, reddedeceği tercihler değil kesinlikle. (bkz. Washed Out - A Dedication, Metronomy - The Bay).

100 gibi abartılı bir sayı dahilinde nasıl oldu da şarkılar bir diğerinden daha aşağı veya yukarı kalabildi diyecek olursanız, yani atıyorum 85. ile 84. şarkı arasındaki fark nedir derseniz; önümde 150 ila 200 arası bu yıla ait "albümünde öne çıkan" ya da "radyolarda çalınan" şarkı mevcuttu en başta. Bu sayıyı/aralığı ne kadar şarkı arasından eleyip çıkardığımı sormayın, gerçekten bilmiyorum. Çok ilkel bir puanlama sistemiyle, her bir şarkıyı, saatler sürmesi suretiyle 1'den 5'e yıldızladım. 100'ün her bir 20'lik 5 dilimine, takdir edeceğiniz üzere 1 ila 5 arası notlar tekabül etti. Her bir dilimin içinde de dinleme sayımı, ötekine göre şusu-busunu baz aldım. Derken aşağıdaki gibi, efsane bir 2012 özeti çıkmış oldu. 

Bu sene yine biraz daha haddimi aşarak, bu 100'lüğü (aslında 100 + 3'ü) albüm haline getirip torrent'e ekledim, link'i de yakın zamanda buraya koyacağım. Olur ya, uslu durursanız belki siz de birkaç favori edinebilirsiniz. (Not: Antony and the Johnsons - Cut the World indireceğiniz dosyada yoktur, o yüzden şahsi çabanızdan öper)

Keyifli dinlemeler...

100. Metric - Artificial Nocturne

99. Aimee Mann - Slip & Roll

98. The Cribs - Chi-Town

97. Leslie West - Mud Flap Momma (feat. Slash)

96. Keane - Silenced by the Night

95. Said the Whale - Seasons

94. Dum Dum Girls - Just a Creep

93. Snow Patrol - In the End

92. Tennis - Origins

91. The Shins - Simple Song

90. Miike Snow - Pretender

89. of Montreal - Spiteful Intervention

88. Patti Smith - April Fool

87. Matchbox Twenty - Like Sugar

86. Mutemath - Allies

85. Now, Now - School Friends

84. Islands - Lonely Love

83. Sixpence None the Richer - My Dear Machine

82. Azure Ray - We Could Wake

81. Elbow - None One

80. Ben Howard - The Wolves

79. Sharon van Etten - Serpents

78. First Aid Kit - The Lion's Roar

77. The Raveonettes - Into the Night

76. Sébastien Tellier - Pépito Blue 

75. Kaiser Chiefs - Heard It Break 

74. Miles Kane - First of My Kind

73. The Drums - Days

72. Paul Weller - That Dangerous Age

71. Dry the River - No Rest

70. Ingrid Michaelson - Black & Blue

69. The Twilight Sad - Sick

68. Gazpacho - Gold Star

67. Heather Nova - Higher Ground

66. Jack White - Love Interruption

65. The Cranberries - Waiting in Walthamstow

64. Julia Holter - Für Felix

63. Porcelain Raft - The End of Silence

62. Lacuna Coil - Losing My Religion

61. John K. Samson - The Last And

60. The Horrors - I Can See Through You

59. The Rolling Stones - Doom and Gloom

58. Slash - Anastasia

57. Radiohead - Staircase 

56. Bruce Springsteen - We Take Care of Our Own

55. The Ting Tings - Hang It Up

54. The Big Pink - Hit the Ground (Superman)

53. Noisettes - Contact

52. Green Day - Amy

51. Zulu Winter - We Should Be Swimming

50. Arctic Monkeys - Suck It and See

49. Ringo Starr - Wings

48. Metronomy - The Bay

47. Foster the People - Color on the Walls (Don't Stop)

46. Paul McCartney - My Valentine

45. Foo Fighters - These Days

44. Band of Horses - Knock Knock

43. Yasemin Mori - Deli Bando

42. Death Cab for Cutie - Underneath the Sycamore

41. Bat For Lashes - All Your Gold

40. Nada Surf - Let the Fight Do the Fighting

39. The Cinematic Orchestra - Entr'acte

38. Leonard Cohen - Lullaby

37. The Fray - The Wind

36. Poets of the Fall - The Ballad of Jeremiah Peacekeeper

35. Santigold - Disparate Youth

34. Karen O, Trent Reznor, Atticus Ross - Immigrant Song

33. Florence + the Machine - No Light, No Light

32. Adele - Skyfall

31. Walk Off the Earth - Somebody That I Used to Know

30. Lana Del Rey - Born to Die

29. Bombay Bicycle Club - How Can You Swallow So Much Sleep

28. Madonna - Masterpiece

27. Andrew Bird - Near Death Experience

26. The Maccabees - Feel to Follow

25. The Beach Boys - That's Why God Made the Radio

24. Frankie Rose - Pair of Wings

23. Mumford & Sons - Babel

22. The xx - Angels

21. Black Keys - Hell of a Season

20. Muse - Madness

19. Jens Lekman - Erica America

18. Florence + the Machine - Spectrum

17. The Smashing Pumpkins - The Celestials

16. Bobby Womack - Dayglo Reflection (feat. Lana Del Rey)

15. The Temper Trap - Need Your Love

14. Calexico - Para

13. DIIV - Doused

12. The Killers - Deadlines and Commitments

11. Washed Out - A Dedication

10. Cat Power - 3,6,9

9. Jason Mraz - Living in the Moment

8. Air - Seven Stars

7. Fanfarlo - Tunguska

6. Anathema - Untouchable Part 2

5. Florence + the Machine - Breath of Life

4. Sigur Rós - Fjögur Píanó

3. Regina Spektor - Don't Leave Me (Ne Me Quitte Pas)

2. Antony and the Johnsons - Cut the World

Biraz üçkağıtçılık yapıp bu sene yüksek müsadelerle birinciliği 4 şarkı arasında paylaştırmak istiyorum. Ne yani, altın kozası portakalı paylaştırır da sen-ben-ayşe-ahmet niye paylaştıramaz? Ha, derseniz ki "liste beyle olmaz, adam gibi sıranı diz" diye; bunun için de kürek gibi dilimin bir cevabı var. Şöyle ki, yine geriye sayaraktan, 1.'ler de "en birinciye" yol alsın diyorum.

1d. Red Hot Chili Peppers - Did I Let You Know

1c. No Doubt - Easy

1b. Grizzly Bear - Yet Again

1a. Lana Del Rey - Summertime Sadness

Şimdi bildiğim üzere, seveni olduğu kadar sopayla peşinden koşanı da bol olduğundan, bizi onca Lana için mi beklettin'cilere açık mektup: Canlarım, kendisi ölü palamut gibi baksa da, dudağı kendinden önce yürüse de, bakkala bile Amerikan bayrağıyla (sevişerek) gitse de, yok efendim düzmece retroculuk oynasa da, bence senenin en (başarılı diyemeyiz belki ama) özgün, içe işleyen sesi olup derdi davası, üzümü sapı, pılı pırtı ağır bir persona ve yaldır yaldır depresyon taşıyor. Bunu öyle bir kullanması var ki, klip yönetmenlerinin hatrı sayılır subliminal enjeksiyonlarını saymazsak, hem kendisiyle aşk yaşatıp kendisine derman kılıyor, hem de uykusuz her gece yorgun ölesiye dinletiyor, kişiye #yalnızdeğilim sanrısı aşılıyor. Gel zaman git zaman, özelimi kamuya ucundan koklatacak olursam, albümdeki her şarkının bu seneki deprösyön öznelerimle birebir entegrasyonu bile başlıca yeter benim için. Geçenlerde bunun Paradise Edition'ı da çıktı, Ride diye de her gün üç öğün aç-tok izlediğim klibi yaptı, falan.

Mansiyon Ödülü: Leonard Cohen - Come Healing

Seneye, başka yüzlerle, başka 100'lerde tekrar görüşmek dileğiyle. 

2012 Indie / Rock / Alternative Top 40 Albüm - Part 1

Bu sene o kadar çok ve iyi albüm çıktı ki, sanırım son yıllarda en zorlandığım sene sonu listem olarak hatırlayacağım hep bunu. iTunes verilerime göre sene boyu toplamda -tam anlamı ve layığıyla- 101 adet 2012 albümü dinlemişim. Bunların rahat 15 ila 20 arası kadarı tek dinleyişte tüketilen, iten ya da bayat diye tanımlayabileceğim nitelikteyse, senenin bereketinden mütevellit 40 adet albümse birbirinden zar zor ayırabildiğim, ilk dinleyişte müptelası olduğum ve daha hala ömrü olanlardan.

Geçen seneki yoğunluğumdan ötürü ancak 30 kadar single/şarkı listeleyebilmiştim. Bu sene biraz ileri gidip hem bütünüyle albüm hem de tek tek şarkılar olarak ayrı listeler oluşturmayı uygun gördüm. Nitekim tek iyi bir şarkının koca bir konsept albümü iyi yapmaya yetmeyeceğinden, bayılarak dinlediğim kimi tek şarkıların albümünü listeye almaktan da kaçındım. Tekrarlamaktan sıkılmayacağım üzere, 2012 ziyadesiyle bu iki ayrı listeyi taşıyan ağırlıkta bir müzik senesiydi yine de. Ayrıca listeye giremeyen birkaç albüme yine mansiyon ödülü vereceğim.

Lafı çok uzatmadan, naçizane gerekçeleriyle birlikte, 40-30 / 29-11 / 10-1 şeklinde üç ayrı bölüme ve bir nevi geri-sayıma tabi tuttuğum, beğeni sırasına göre esas alarak derlediğim 2012 Top 40 albüm listemin tadımlık 40-30 kısmı aşağıdaki gibidir. Ketifli okumalar, dinlemeler.

40. Elbow - Dead in the Boot

En sevdiğim britpop tarzlı mütevazi gruplardan Elbow'un bu albümü aslında başta her şarkı sonrası daha da heyecanlandırsa da giderek sönen, monotonlaşan bir yapıya bıraktı kendisini. Lucky With Desease, The Long War Shuffle gibi favorilerim ve birkaç aydır dinlediğim şarkılar hala var elbet ama senenin bolluğunda listede kendisine ancak en sonda yer alabiliyor maalesef.

39. of Montreal - Paralytic Stalks

Grubu daha önceleri hiç sevmezdim. Bu albümde biraz daha azalmış olduğunu farkettiğim, sanki aynı anda birkaç farklı sekmede açılan şarkıların gürültüsü izlenimi bırakırdı bende önceleri. Şimdi çok daha enstrumantal ağırlıklı, olgunlaşma emareleri gösteren bir altyapı kulağa çarpıyor. Özellikle Spiteful Intervention favorim.

38. Sébastien Tellier - My God is Blue

Bu adamla ilişkim hep küsmeli barışmalı. Genel tarzını sevmiyorum açık söylemek gerekirse. Bana hep sevişerek şarkı söylüyorlarmış gibi gelen bir kadın bir erkek Fransız düetlerini çağrıştırır. Öte yandan genel müzik tarihinde baş taçlarımdan olan La Ritournelle gibi tamamiyle alakasız bir şarkı yapabilen kafadan daha ona yakın şeyler bekliyor insan, lakin tarzı Enigma'ya oldukça yakın olan, Hristiyan misyonerliği olarak tanımlayabileceğim, post-modern elektronik bir müzik ve sık sık rahatsız edebiliyor.  Ancak bu albüm temelde orkestral eğilimi, vokalin etkileyici kullanımı ve bütün konsepti itibariyle beni şaşırttı. Pépito Blue, Sedulous favorilerimden.

37. Sixpence None the Richer - Lost in Translation

Bunlarla ilişiğim epey geçmişlere, henüz ergen yatıp ergen kalktığım zamanlara dayanır (Hala olmadığım konusunda söz veremiyorum). Haliyle yeni albüm beklentisi, kötü anılarına rağmen tavanlardaydı. Bunun ancak bir kısmını karşılayabildiyse de yine genel olarak istikrarsız hava ve güneş durumlarında fona çok iyi giden, mood-maker bir kafası var. My Dear Machine, Failure gibi şeker mi şeker şarkılar favori takdimlerimdir.

36. Azure Ray - As Above So Below

Azure Ray yine son derece özel seslerimden. Özel biri sayesinde keşfettiğim lise yıllarından bu yana hiç eskimedi, hiç terk etmedi. Gerek müzikal altyapısı, gerek vokalin davetkarlığı kafada inanılmaz miller katettiriyor bu sefer de.  Eksisi albümde sadece 6 şarkı olması ve doyamadan bitmesi. Hani bir ihtimal bunu EP zihniyetiyle çıkarıp seneye daha genişiyle gelir mi şüpheli. Zaman ne gösterir bilinmez, To This Life, We Could Awake içlerinden en öne çıkan şarkılar şimdilik.

35. Matchbox Twenty - North

Açıkçası daha önceleri bilmez, dinlemezdim. Şans eseri birkaç yorum ve tavsiye üzerine edinip dinlediğim albüm, rahatlıkla ilk çevirmede herhangi bir listeye -son sıralardan da olsa- girebilecek düzeyde tınlıyor kulağa. Kendi halinde, gösterişsiz, temiz rocklayan bir iş olmuş kısaca. Like Sugar şimdilik öne çıkan tek şarkı. 

34. The Cinematic Orchestra - In Motion #1

Bu grubun yaptığı müziği anlatmanın, tanımlamanın herhangi bir yolu yok. Sadece oturup hayatıma şöyle bir bakmam, çeki düzen vermem gereken zamanlarda bir yerlerden hortlayıveriyor. Özellikle Les Ailes Pourpres filmi için yaptıkları albüm herhalde hayatımın 20 albümünden biridir. Uzaklara, denizlere, geçen vapurlara, kuşlara falan bakmak için birebir diyeyim. Bu albüm Tom Chant, Grey Reverend gibi isimlerle daha da zenginleşmiş. Bir çeşit geçiş albümü olduğuna, bunun bir de #2'si olacağına inanıyor, sizi 20 dakikalık Entr'acte güzelliğiyle başbaşa bırakıyorum. 

33. Rock of Ages Original Motion Picture Soundtrack

Bu yılın en beklediğim filmlerindendi açık ara. Lakin filmi birkaç kez acile kaldırılma ihtiyacıyla ancak bitirebildim. Yalnız büyük bir tezat olarak, film ne kadar kötüyse albüm bir o kadar iyi. Düzenlemeler, efsane 70-80'ler şarkılarına seçilen sesler, spirit dediğimiz şeyi koruması bağlamında uzun yollarda, ev partilerinde falan dinlemek, kendinden geçmek için harika. Benim orijinaline olan zaafımdan ve Zeta-Jones'un müzikal yatkınlığından da ötürü favorim Hit Me with Your Best Shot ve Tom Cruise'un Pour Some Sugar On Me'leri oldu. 

32. Andrew Bird - Break It Yourself

Ah, Andrew... Yine ne kadar konuşsam o kadar yetersiz kalacak adamlarımdan. Yaptığı müzik, varsa eğer "pazar kahvaltısı sonrası pencere önü kitap-kahve fonu" janrasına sokulabilir. Her albümü bir şekilde yürüdüğüm sokaklara, girdiğim binalara, yaşadığım evlere sinmiştir belki bu anlamda. Sene sonuna doğru yeni bir derleme albüm daha çıkarmış gözüküyor, henüz dinleyemedim ama mart civarı çıkardığı bu albüm bahara hazırlıkta araç gerecim niteliğindeydi. Near Death Experience açık ara favorim, iyi saatte olsunlar dinlencem.

31. Frankie Rose - Interstellar 

Bu yılın bana getirdiği en güzel şeylerden biri oldu bu albüm. Dream-pop gözümü kulağımı açan, kafamı arındıran, içimi cilalayan bir janra olarak, çocuğu olan bu albümü sıkıca kucaklıyor. Açıkçası sanatçısını ve önceki işlerini bilmiyordum, bütün tanışmalar böyle ilk görüşte aşk olsa ya dedirtiyor son tahlilde. Bir Pair of Wings var ki albümde, dillere, kulaklara, zihinlere destan. Hiç şüphesiz şarkı listemde ilk sıraları zorlayacak, albümünün tersine.

30. Nada Surf - The Stars are Indifferent to Astronomy

İlk gördüğünde sevmediğin, konuştukça seni açan insanlar misali bu albüm de. "Ben bunu nerede dinlemiştim" dediğim tüm şarkılar sonradan bu albüme dönünce gösterdi kendisini. Nada Surf'e de sağda solda denk geldiğim surette kulak kabartırdım ama hiç merakımı cezbetmemişti. Albüm o kadar sohbahar ve kışa hazırlık albümü çıktı ki, ocak civarı çıkmasına rağmen aradaki üç mevsim de dinletti kendisini bir şekilde; kış insanı olmamdan kaynaklı sanıyorum. Radyolarda en çok Waiting For Something duyuyoruz ama ben ısrarla, inatla ve büyülenmiş bir şekilde Let the Fight Do the Fighting diyeceğim. 

29 - 11 listesi ve Top 50 şarkı listesi yakında, yine bu kanalda. Hatta kalınız...