tüm o caz: Aralık 2012

Sinemadan aldığım literal anlamdaki ayinsel tadın en büyük besleyicisi, yetiştiricisi ve bugüne taşıyıcısı olan QT, sonunda yıllardır istediği, tüm kariyerini esinlenerek üzerine kurduğu western janrıyla bu ay (bizde Ocak ayında) perdeleri toza, çamura ve kana bulamaya geliyor. Bilindiği üzere, tüm filmlerini, zamanında izleyip baştacı ettiği ve sinema yapmasını sağlayan filmlerden ödünç aldığı müziklerle bir nevi tarihi kendi postmodern dili ve el maharetiyle alternatif bir tekerrüre uğratıyor. Özellikle Ennio Morricone hayranı olan bu öte-evren zeka, Django'da da (cengo okunur) bolca spagetti altyapılı bir konsepti esas almış gözüküyor.

Geçenlerde açıklanan soundtrack listesinde, kendi favori vinyl plaklarından derleyen Tarantino'nun, büyük ihtimal filmde de sıkça gönderme ve referanslarına rastlayacağımız üzere Two Mules for Sister Sara (Don Siegel, 1970), Lo Chiamavano King (Giancarlo Romitelli, 1971), Django (Sergio Corbucci, 1966), Under Fire (Roger Spottiswoode, 1983) gibi filmler görüyoruz. Ayrıca önceki filmi Inglorious Basterds'da da şaşırtıp gülümsetti gibi, yine Kill Bill vol.1'dan bu sefer I Giorni Dell'Ira dinleyeceğiz.

Adamın filmlerini beklemekten helak olarak geçirdiğim ömrümün yine en sevdiğim arifelerinden biri olan bu dönemi en azından filme kadar tracklist'ten birkaç şarkıyı dinleyerek hafifletetebiliriz diye düşündüm. Ve müzikleri dinleyerek şimdiden o kol kemirten sahneleri görür gibi oldum...